Miłość nasza Jeszcze płonęła Kiedy między nami Pokazała się przepaść.
Był most Zwodzony, poniszczony Krzyczeliśmy do siebie Puste słowa miłości Utracone niedawno.
Te słowa Z błogim spokojem Wpadały w tę przepaść.
Niegdyś wieniec z kwiatów Spleciony na naszych dłoniach Pękł... Kwiaty rozsypały się Poleciały...
Teraz jest tylko gorycz Która była miłością Trzeba ją zastąpić Myślimy, że to łatwe Lecz gorycz kłamstwem zarasta I nasze myśli Rozłączone są Po wszystkie wieki.
Dzioucha.
2001.X.21.
Bardzo fajny wiersz widze ze tez masz talent!!!!
Świetnie, że tyle utalentowanych dziewczyn jest na forum!! Mam nadzieję, że to nie ostatni wiersz Twój tutaj!
"ZANIM WRÓCĘ"
Cokolwiek sie stanie Sercem i myślą Będę zawsze przy Tobie. Zapragniesz mnie, A zaraz poczujesz Ciepły dotyk na ramieniu, Zasmucisz się Wspomnij mój uśmiech, Zapłaczesz Ja płaczę z Tobą. A potem przyjdzie ochota Na ciepły mój pocałunek Pieść mnie w myślach Mów do mnie. Rozkażę wszystkim smutkom Oddalę zwątpienie Przekreślę strach By w Twój sen Tchnąć twe oczekiwanie W szczęściu W radości. Łzy niech płyną w rzekach Z Twoich oczu blask. Miłuj mnie, A nie żałuj. Co ma być to będzie Kochaj mnie we śnie A gdy wzejdzie słońce Będę już przy Tobie.
Dzioucha.
26.02.2002.
No widzę na tym forum same poetki , gratuluje piękny wiersz
Bardzo ładne wiersze, masz talent
jestem pod wrażeniem...powinnaś wysłać je na jakiś konkurs poetyczny, bo są bardzo dobre...
Jednak wolą jakieś mocniejsze.
"GDYBYM"
Gdybym miała skrzydła, Poleciałabym wysoko, w górę, Pod niebo. By ujrzeć świat jakim jest.
Gdybym była pieśnią, Uniosłabym się ponad ziemię. Melodia ma byłaby ukojeniem.
Gdybym była zapachem, Piękną wonią wszystkich kwiatów, Zmysły wszystkich ludzi Były by moje.
Gdybym była wiatrem, Wiałabym chłodem w upalne dni, Ciepłem dla marznących.
Gdybym była lekka jak wiatr, Uniosłabym się i poleciała, Utuliłabym cały świat. Ukołysała dzieci, Wypieściła włosy, Podniosła sukienki, Rozrzuciła kwiaty po całej ziemi.
Gdybym była Aniołem, Rozpostarłabym moje skrzydła Na cały świat. Rozchyliłabym moje ramiona, Oddałabym każdy promień miłości.
Gdybym była tym wszystkim I zrobiłabym jedność, Byłabym niepokonanym Dobrem.
28.05.2001
Dzioucha
Powiem po prostu - strasznie mi się podoba ten wiersz! Jest piękny!
Cudowny wiersz
Bardzo piękny wiersz
"ZDRADA"
Piękny! Dlaczego Ty na konkurs tego nie wyslesz?! One są cudne ! Kiedyś chciałabym znależć tomik Twoich wierszy, zaraz bym przeczytała ! Nie zastanawiałas się, aby je jakoś wydać? Pewnie to duzy wydatek, ale cieszę się, że przynajmniej tutaj moge poczytać.
Szczerze dziękuję za Wasze opinie. Choć spodziewałam sie krytyki poniekąd. Wybieram spośród moich wierszy te, które wydaja mi się najlepsze. Więc wstawię też te, które wydają mi się najgorsze. Czyż wszystkim podoba się kolor biały? Lub też to co uważam za piękne, jest piękne w oczach innych? Wstawię też te gorsze wiersze.
Dzioucha, uważam że piszesz fantastyczne wiersze, podtrzymuję słowa Ady, wyślij je na konkurs! Są naprawdę piękne! Pozdrawiam
:oops: Szczerze dziękuję za Wasze opinie. Choć spodziewałam sie krytyki poniekąd. Wybieram spośród moich wierszy te, które wydaja mi się najlepsze. Więc wstawię też te, które wydają mi się najgorsze. Czyż wszystkim podoba się kolor biały? Lub też to co uważam za piękne, jest piękne w oczach innych? Wstawię też te gorsze wiersze.
Pewnie nie we wszystkim byśmy się zgadzały a być może to, co Ty uważasz za piękne ja uważam także , ale Twoje wiersze bardzo mi się podbają. Nie piszę tego, aby się podlizać, piszę szczerze, że jest coś w Twojej poezji, co sprawia, że z wielką przyjemnością je czytam, że nie moge się doczekać następnego. Może miałysmy jakieś podobne przezycia, kto to wie, ale te wiersze trafiają do mnie. Pewnie nie umiałabym tak pięknie ubrać emocji w słowa, za bardzo jestem zamknięta w sobie, dlatego z taką przyjemnością czytam to, co Ty napisałaś. Życze Ci sukcesów pisarskich!!
Dzioucha świetnie piszesz , powinnaś wydać jakiś tomik pozdrawiam
"DOSKONAŁY"
Okryty porcelaną Wyszlifowany ze wzorkiem Postawiony na półce Do czasu... Został strącony I rozbiła się porcelana Ktoś by pomyślał: Na ludzkie nieszczęście... Lecz co dziwnego! Czysty kryształ Krył się pod porcelaną. Coż za szczęście! Ocalały! Znów został postawiony Na półce, wysoko. Zapomniany, Zaniedbany. W swej chwiejnej postaci Upadł twardo Rozbił się Na tysiąc srebrzystych kawałków. I oto stało się Ukrywany przez lata Sponiwierany Okryty tajemnicą Teraz na zawsze silny Nie do pokonania Czysty Diament, Którego można trącać I zapomnieć Lecz to ten, który na zawsze Będzie doskonały!
03.01.2002.
Dzioucha
Bardzo fajne wiersze, mnie tez sie podobają
Z tego wszystkiego nabralam ochoty tez cos napisac. Kiedys pisywałam troszke, ale jakos przestalam. W sumie nie byly to jakies wielkie dziela Ale moze jak cos znowu napisze to wysle na forum
Gratuluję!