Cześć dziewczyny i chłopcy (jeśli jacyś tu wogule zagladają). Czasem zdaża mi się napisać wiersz i wstydze się go pokazać znajomym ,bo nie wiem co będą potem sobie o mnie myśleć.Pozatym wiem ,że i tak nikt z nich nie potrafiłbym uczciwie tego ocenic.Dlatego mam do was prosbe , napiszcie co o tym myslicie.Dopiero zaczynam przygode z poezja i nie wiem czy mam to ciągnać dalej.
Wyobraź sobie pole Tak ogromne ,że granice Jego niedostrzegalne Pomyśl o każdym kłosie -marzeniu do nieba ulatującym Przepełnia Cię samotność Narastajaca z każdą chwilą
Wyobraź sobie w tym zbożu pare Pojedyńcze marzenia Obmywające ich ciała Ona piękna dama O oczach szmaragdowych Dłoniach aksamitnych Jej głowę noc gwieździsta spowija Ksieżycowego konia dosiada I on - rycerz , sługa jej uniżony Za nią zginąć gotowy Brutalna siła w stal zakłuta Bezwzglednie posłuszna swej pani Dla świata bestia Dla niej jak owca łagodny
Ta para - Forma doskonała Niczym nieskażona Jedno serce i dwa ciała Tak jak Ty Tak jak Ja
p.s Dzieki za kazda opinie nawet negatywna
Super!! Jestem pod wrażeniem! Z reguły nie lubię wierszy, ale ten jest piękny. I Ty się jeszcze pytasz, czy masz "to" dalej ciągnąć - co za pytanie!! Jasne że tak! Masz chłopie duży talent! Życzę powodzenia i mam nadzieję, że wrzucisz tu jeszcze jakiś wiersz??
Wiesz...przeszły mnie ciarki...jest naprawdę dobry... Nie trudno każdemu słodzić, ale prawda jest taka że opowiedziałaś nam sliczną historię w tak prosty sposób:) powiem Ci jedno : Perełka pisz dalej i nigdy się nie zniechęcaj...